Όταν το Κύπελλο σηκώσω... (και... παλάβωσα!)

...επειδή το Σάββατο στενοχωρήθηκα περισσότερο απ' όσο περίμενα (παρεμπιπτόντως, το άκουσα κι αυτό από την άκρατη γλώσσα του τηλεσχολιαστή: ότι ο Βόλος... συνορεύει με τη Λάρισα! -ναι, έχουνε βάλει και φυλάκια...)...

...επειδή το τέταρτο είναι πιο γλυκό...

...επειδή, απλώς, το αίμα νερό δεν γίνεται...

...και επειδή, εν τέλει, μάλλον παλάβωσα (όπως επέτασσε το γνωστό σύνθημα)...

... ιδού, λοιπόν, το τέταρτο:



Άντε, και του χρόνου (θα είν' ωραία, με το πέμπτο για παρέα!)

ΥΓ: Τον -καταπληκτικό παιχταρά- Θοδωρή Παπαλουκά δεν τον έβριζαν όλοι. Ειδικά την ώρα της απονομής οι περισσότεροι τον χειροκρότησαν θερμά. Δυστυχώς, όμως, τα "γιούχα" είναι πιο ηχηρά από τα παλαμάκια...