Οι "300", οι σύγχρονοι Πέρσες (οι... Αλβανοί!) και ο Γουάλας (που δεν ήταν Έλληνας)...

Είδα το "300" και μ' άρεσε. Αρκετά. Απέχω βέβαια παρασάγγας και από τα δύο άκρα. Ούτε φλέβες κόβω ούτε γυαλίζω το φτυάρι.

Γενικά, οι Έλληνες είμαστε άνθρωποι των άκρων. Αποδείχτηκε περίτρανα και στην περίπτωση της συγκεκριμένης ταινίας. Από τη μια έχουμε 4.500 (!) μηνύματα, κατά το πλείστον φανατισμένα υπέρ της ταινίας, στην ιστοσελίδα του περιοδικού "Αθηνόραμα". Κι από την άλλη την πλειονότητα των κριτικών, που την έχουν θάψει.

Οι μεν έφτασαν στο σημείο να γαβγίζουν εθνικικιστικές - ρατσιστικές - υβριστικές κορώνες, του στιλ "Αλβανέ Αλβανέ, δε θα γίνεις Έλληνας ποτέ". Και οι δε στέκονται στα "μιλιτιραστικά μηνύματα" της ταινίας. Οι μεν χαρακτηρίζουν τους δε "φασιστοειδή", οι δε τους μεν "κουμούνια"...

Ο παραλογισμός σ' όλο του το μεγαλείο! Και ο φασισμός. Και από τους μεν και από τους δε. Γιατί φασισμός είναι, πάνω απ' όλα, η απαξίωση της αντίθετης άποψης...

Πολύ κακό ουσιαστικά για το τίποτα, για να το πω λαϊκά. Και για να το πω λαϊκότερα, κουλάρετε, μάγκες! Ούτε ο Αλβανός είναι ο... σύγχρονος Πέρσης ούτε η ταινία έγινε απλώς και μόνο για να προπαγανδίσει μιλιτιριστικές αξίες.

Πάρτε το χαμπάρι, κύριοι στενοκέφαλοι - απαξιωτές: Μια ΑΠΛΗ ταινία είναι! Που μεταφέρει επιτυχώς στην οθόνη ένα κόμικ, το οποίο είχε μεταφέρει επιτυχώς από την πλευρά του στο χαρτί μια από τις σημαντικότερες ελλληνοπερσικές μάχες. Με σχετική ακρίβεια, μπορώ να πω΄ τόσο στην ιστορική, αλλά κυρίως στη ΜΥΘΙΚΗ της διάσταση.

"Δαρείου και Παρυσάτιδος γίγνονται παίδες δύο. Πρεσβύτερος μεν Αρταξέρξης, νεότερος δε Κύρος". Αυτά έγραφε τότε ο Ξενοφών (και όχι ασφαλώς ο Θουκιδίδης -Ντοντούλη, να 'σαι καλά για τη διόρθωση!). Δεν έγαφε "... πρεσβύτερος μεν Χότζα, νεότερος δε Μπερίσα", κύριοι εθνικόφρονες του κώλου! Όσο για σας, κύριοι ψευτοκουλτουριάρηδες κριτικοί, μιλιταριστικό κράτος (και μάλιστα ΤΟ μιλιταριστικό κράτος) ήταν η Σπάρτη, πώς να το κάνουμε; Τι διάολο, να το κουκουλώσουμε με το μανδύα του φιλειρηνισμού για να περνάει η ταινία τα "μηνύματα" που εσείς γουστάρετε; Το Braveheart, παρεμπιπτόντως, γιατί το αποθεώσατε ομοθυμαδόν; Μήπως επειδή ο ήρωας λεγόταν Γουάλας και όχι Λεωνίδας; Μήπως επειδή ήταν Σκωτσέζος και όχι Έλληνας;..

Εντάξει, δε λέω, έναν πατριωτισμό σου τον βγάζει στο τέλος η ταινία (δεν είναι κακό' τα ανιστόρητα αμερικανάκια πρέπει να μαθαίνουν πέντε πράγματα...). Αλλά από το σημείο αυτό μέχρι του σημείου οι μεν να λένε "πάμε για να πατήσουμε την Αγιά Σοφιά" και οι άλλοι να μιλάνε για αποθέωση της μιλιταριστικής βαρβαρότητας πάει πολύ.

Πάει πάρα πολύ...