Αϊ σιχτίρ, πια, κύριοι "σοφοί - πεφωτισμένοι"!
Τελικά, μήπως ο ήρωας του βιβλίου μου δεν είναι διάνοια και τσάμπα παιδεύομαι; Μήπως είναι ένα φυσιολογικό παιδί; Μήπως εγώ είμαι ηλίθιος; Μήπως η κόρη μου είναι ηλίθια; Ή μήπως όλα τα παιδιά είναι ηλίθια;...
Τι άλλο να πω, δηλαδή, με βάση αυτά που βλέπουν τα ματάκια μου στη σχολική ύλη της δευτέρας δημοτικού; Και κυρίως στην ύλη των μαθηματικών...
Τι είπατε; Ότι οι υπεύθυνοι της νέας ύλης των σχολικών βιβλίων είναι οι ηλίθιοι; Όχι, βρε! Ηλίθιοι οι σοφοί; Οι πεφωτισμένοι; Μην το ξαναπείτε, αυτό πιπέρι στο στόμα! Άλλωστε, η προϊσταμένη τους, ως γνωστόν, δε... μασάει!
Ρίχτε μια ματιά στην παραπάνω εικόνα. Κάντε κλικ για να την ανοίξετε σε όλο της το μέγεθος, για να ανακαλύψετε και το μέγεθος της ηλιθιότητας των... σοφών!
Τι να πω... Οι άνθρωποι νομίζουν ότι απευθύνονται σε Αϊνστάιν και βάλε... Ρε μπαγλαμάδες, παιδάκια 7 χρονών είναι αυτά που υποτίθεται ότι πρέπει να διδαχθούν από τα κωλοβιβλία σας, το 'χετε πάρει χαμπάρι; Κι αν είστε άσχετοι περί ΠΑΙΔΙΚΗΣ αντίληψης και ΠΑΙΔΙΚΗΣ νοημοσύνης, συμβουλευτείτε και κάναν παιδοψυχολόγο, δεν είναι κόπος. Ναι, αλλά είναι χρήμα, τώρα που το σκέφτομαι. Και ο Αλογοσκούφειος κορβανάς δε σηκώνει "περιττά έξοδα"...
Οι παιδοψυχολογικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι τα εφτάχρονα παιδιά ίσα που αρχίζουν σιγά σιγά να έχουν νοητικές παραστάσεις πέρα από το φυσικό κόσμο που τους περιβάλλει. Κι αυτοί θέλουν να τους κάνουν από τώρα… λογιστές και οικονομολόγους, μπας και λύσουν το δημοσιονομικό πρόβλημα! Αλλά τι λέω, είναι πολύ σοφοί για να ασχοληθούν με τόσο κοινότοπες έρευνες…
Δε θέλω να κάνω άλλα σχόλια, τ’ αφήνω σε σας. Δείτε, όμως, και την άλλη εικόνα, ανοίξτε την κι αυτήν.
Από την ύλη της Β’ δημοτικού είναι κι αυτή. Να βρουν, λέει, τα παιδιά την… ακροστιχίδα της τηλεόρασης! Και η… ακροστιχίδα -για ένα εφτάχρονο παιδί, επαναλαμβάνω- αποτελείται από την… ξενική ονομασία του δημοσιογράφου (την οποία, λόγω ιδιαζουσών συνθηκών -επαγγέλματος μπαμπά, δηλαδή- γνώριζε μόνον η κόρη μου και ως εκ τούτου έκανε φροντιστήριο στους συμμαθητές της) και από… Το μικρό σπίτι στο Λιβάδι (που ήταν η αγαπημένη παιδική σειρά της μακαρίτισσας της νουνάς μου)!
Έ-λε-ος!
Ή μάλλον όχι, τι έλεος...
ΑΪ ΣΙΧΤΙΡ ΠΙΑ!
αναρτήθηκε από το χρήστη Χρήστος Φασούλας @ 4:20 μ.μ.
19 σχόλια
19 σχόλια:
Τη μελέτησα τη σελίδα των μαθηματικών και έφριξα. Δεν είναι ύλη για παιδιά αυτής της ηλικίας ακόμα ή αν θέλετε δεν είναι μαθηματικά για το ισχύον εκπαιδευτικό σύστημα. Θέλει άλλη προσέγγιση από την πλευρά του εκπαιδευτικού - κυρίως εποπτική - για να καταλάβει ένα μικρό παιδάκι τα μαθηματικά και να τα αγαπήσει. Γιατί ο στόχος είναι αυτός και όχι η υποταγή του παιδιού στη στεγνότητα τους. Αυτό το τελευταίο σας το λέω έντιμα γιατί με μαθηματικά ασχολούμαι μια ζωή. Για τους συγγραφείς του βιβλίου δεν ξέρω και πολλά πράγματα αλλά σίγουρα έχουν χειριστεί το ζήτημα εντελώς επιπόλαια στηριζόμενοι απλά στις επιταγές και τις κατυεθύνσεις του ΥΠΕΠΘ.
Καλά....είναι σοβαροί;;;;;;
Προφανώς όχι:-(
so-far, ακριβώς αυτό που λες! Όχι μόνο η κόρη μου, αλλά και ΟΛΟΙ οι συμμαθητές της λένε από τώρα ότι τα μαθηματικά τα μισούν! Ακριβώς επειδή δεν τα καταλαβαίνουν - είναι φύσει αδύνατον να τα καταλάβουν. Κι άντε μετά να τους κάνεις να τ' αγαπήσουν ή έστω να τα δουν με κάποια συμπάθεια...
an-lu, ρητορικό, προφανώς, είναι το ερώτημά σου, έτσι; :)
Και που να δεις τα βιβλία τις πέμπτης δημοτικού..
Μάλλον ψάχνουν να βρούν τον νέο Αϊνστάιν!
Χρήστο, υποτίθεται πως τα βιβλία αυτά τα μελετούσαν απ΄ το 2003. Το τι έχουν δει τα μάτια μας (δασκάλα είμαι)άστο! Όσο για τις εργασίες της συναδέλφισσας και μερικών ακόμα, που δίνουν για να δίνουν ...ας μην μιλήσω, γιατί το άι σιχτίρ είναι επιεικής έκφραση μπροστά σ΄αυτό που θα ΄λεγα εγώ! Κουράγιοοοοο
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
r3b3t0skil0, καλωσήρθες (παράκληση: φτιάξε τ' όνομά σου, γιατί μόνο με copy είναι εφικτό να το γράψω!). Σιγά μη βρουν τον νέο Αϊνστάιν, τέτοιοι αητοί που είναι...
renata, πόσα θέλεις για... ιδιαίτερο;
:)
renata, ασφαλώς και κατάλαβες ότι κάνω χιούμορ, έτσι;
Ο Αλογοσκούφης είναι οικονομολόγος.
Τί να σας πω; έχω ένα γιο στη Β' Γυμνασίου και σας λέω ότι από την Α' Δημοτικού ακολούθησα δικό μου σύστημα στο διάβασμά του, στέλνοντας σχολείο, δασκάλους και καθηγητές από εκεί που ήρθαν. Ξεκίνησα έτσι από την πρώτη στιγμή, μόλις διαπίστωσα πώς διδάσκονταν ανάγνωση. Μου πήρε 7 χρόνια αλλά τώρα βλέπω το αποτέλεσμα.
@ βασίλης
Μπαρντόν;
@so_far
Κάπως έτσι δουλεύουμε κι εμείς με τη γυναίκα μου. Κι ας λένε στο σχολείο ό,τι θέλουν.
(Και μιλάμε στον ενικό, έτσι;)
:)
Θεέ μου... τι τραβάνε τα παιδιά (και οι γονείς μαζί τους). μα σε ποιούς απευθύνονται; έλεος τα παιδιά αυτά μήνες πριν απλά έπαιζαν και έλεγαν φωναχτά τους αριθμούς... (έστω μέχρι το 100! αλλά σαν τραγούδι!)
και η γνώση χρειάζεται υπομονή και πάνω από όλα, χρόνο για αφομοίωση και τρόπο!
Χρήστο κουράγιο σε σένα, στη γυναίκα σου και πάνω από όλα στη μικρή... το σύστημα...
ζαλίστηκα...
Χρήστο, καλωσόρισες στους Αμήχανους Γονείς. Δυστυχώς, η ουσία της Παιδείας έχει αφεθεί όχι στους μάχιμους εκπαιδευτικούς αλλά στους καρεκλοκένταυρους συναδέλφους τους που αφού σταδιοδρομήσουν στα ιδιαίτερα γραφεία των πολιτικών ως "αποσπασμένοι" (είναι απίστευτος ο αριθμός τους), στρογγυλοκάθονται μετά ως Σύμβουλοι στα Υπουργεία και στις διάφορες επιτροπές "σοφών" και ικανοποιούν τη ματαιοδοξία της παραεξουσίας τους. Ατέλειωτα τα παραδείγματα...
Αλεξάντρα μου, όπως το λες, η γνώση χρειάζεται υπομονή. Και κάθε άλλα παρά πίεση. Πού θα πάει, θα το συνηθίσουμε. Και θα εφαρμόσουμε δικές μας μεθόδους...
Ημίαιμε, συνοψίζοντας με δυο λόγια τα όσα τόσο εύστοχα είπες, θα πω ότι η ουσία της παιδείας έχει αφεθεί τελικά σ' εμάς τους ίδιους. Στους Αμήχανους Γονείς, που απλώς θα πρέπει να πάψουμε να είμαστε πια αμήχανοι...
Καλημέρα.
Μια ενδιαφέρουσα ιδέα θα ήταν να χρησιμοποιήσεις όλη αυτή την οργή και την τσατίλα που βγάζει το ποστ σου, σαν ένα κομμάτι του χαρακτήρα στον πιτσιρίκο-ήρωα σου. Υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που μπορεί να σου "ξεράσει" ένας θυμωμένος ήρωας που το μόνο σου πρόβλημα θα είναι το αν θα προλαβαίνεις να τα γράφεις.
:Ο)
simon_says, έχεις απόλυτο δίκαιο! Ο ήρωας θα είναι τσαντισμένος, να είσαι σίγουρος! Και δεν υπάρχει, ίσως, χειρότερο πράγμα -για το κατεστημένο; για τον στενόμυαλο κοινωνικό περίγυρο;- από ένα τσαντισμένο παιδί με μυαλό ενήλικα...
Χρήστο, το κατάλαβα. ;) Εξάλλου έχω σαν πάγια τακτική να μην κάνω ιδιαίτερα.
@ renata
Κατάλαβα ότι το κατάλαβες. Άλλοι δεν καταλαβαίνουν -όπως καταλαβαίνεις...
:)
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα