Σώστε το βιβλίο...
Δεν πρόκειται να πω και πάρα πολλά. Προς το παρόν τουλάχιστον. Περιμένοντας από μέρα σε μέρα την έκδοση δύο παιδικών βιβλίων (ενός μυθιστορήματος και ενός αθλητικού) και έχοντας ήδη παραδώσει το τρίτο μου μυθιστόρημα ενηλίκων, έχω και πάλι το χρόνο ν' ασχοληθώ με το μπλογκ. Και να κάνω αυτό που σκόπευα να κάνω εδώ και καιρό.
Τις τελευταίες μέρες είχα αρκετές συζητήσεις με ανθρώπους που είναι για τα καλά χωμένοι στον εκδοτικό χώρο. Και, φυσικά, απλώς επιβεβαίωσα το αυτονόητο: το βιβλίο στη χώρα μας πάει απ' το κακό στο χειρότερο... Οι νέοι άνθρωποι διαβάζουν όλο και λιγότερο. Και συνήθως διαβάζουν πολυδιαφημισμένα μπεστ σέλερ (ή "μπεστ σέλερ") από το εξωτερικό. Η ελληνική λογοτεχνία σπανίζει στις βιβλιοθήκες των ελληνικών νοικοκυριών. Κι εκείνοι που κυρίως πλήττονται είναι οι νέοι συγγραφείς...
Δεν το λέω για τον εαυτό μου, τον οποίο θεωρώ από τους τυχερούς. Εντάξει, δεν μπορώ να πω ότι τα βιβλία μου πουλάνε τρελά, αλλά σαφώς και είμαι ικανοποιημένος. Το λέω κυρίως για τους πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Μία έννοια, η οποία σε λίγο καιρό θα είναι ανύπαρκτη...
Τα βιβλία πρωτοεμφανιζόμενων Ελλήνων συγγραφέων σπανίζουν όλο και περισσότερο όσο περνάει ο καιρός. Οι εκδοτικοί οίκοι, έχοντας πάθει χοντρές ζημιές τα τελευταία χρόνια, προτιμούν τη σιγουριά, τη "δοκιμασμένη συνταγή": Να εκδίδουν, δηλαδή, με το κιλό ξενοφερμένα προϊόντα αμφίβολης ποιότητας και να θάβουν τους "μη αναγνωρισμένους" Έλληνες συγγραφείς...
Είμαι βέβαιος ότι από εδώ και στο εξής καινούρια ονόματα Ελλήνων συγγραφέων θα βλέπουμε στη χάση και στη φέξη. Αλλά και τα βιβλία νέων συγγραφέων (ανάμεσα στους οποίους, πιστέψτε με, υπάρχουν αρκετοί αξιόλογοι), που δεν είχαν την τύχη (;) να δουν τα προηγούμενα έργα τους να απογειώνονται κυκλοφοριακά, θα περνούν απλώς μια τσάρκα από τα σταντ των βιβλιοπωλείων και μετά θα χώνονται στα ράφια...
Είναι πολύ μεγάλη η κουβέντα και δεν πρόκειται φυσικά νε την ολοκληρώσω σ' ένα και μόνο ποστ. Πιστεύω ότι θα έχουμε όλο το χρόνο στην πορεία να το κουβεντιάσουμε αναλυτικά.
Και αυτό ακριβώς ζητάω από σας, αυτό ακριβώ ζητάω απ' ΟΛΟΥΣ, ει δυνατόν, τους βιβλιόφιλους αυτού του τόπου: Να ξεκινήσουμε μία καμπάνια ("διαμπλογκική", ενδεχομένως) για να σώσουμε το βιβλίο στην Ελλάδα, για να αναδείξουμε τον -αξιόλογο- νέο Έλληνα συγγραφέα.
Έχω κάποιες ιδέες στο μυαλό μου σχετικά με τον τρόπο που μπορεί να λειτουργήσει αποτελεσματικά μια τέτοια καμπάνια, αλλά δεν πρόκειται να πω τίποτα παραπάνω προτού ακούσω και τις δικές σας ιδέες, της δικές σας προτάσεις.
Περιμένω, λοιπόν, τη συμμετοχή σας! Περιμένω τις απόψεις σας, περιμένω τις ιδέες σας, περιμένω... ό,τι κι αν σας κατέβει στην γκλάβα! Εννοείται, βέβαια, πως περιμένω προτάσεις σχετικά με τη μορφή που πιστεύετε πως πρέπει να έχει μια τέτοια καμπάνια. Μπορείτε να τις στέλνετε εδώ, υπό τη μορφή σχολίων για να τις συζητάμε ανοιχτά, ή ακόμα και στο email μου.
Και φυσικά, σύντομα θα επανέλθω...
Θα με βρείτε και εδώ: http://www.fasoulasonline.com/
αναρτήθηκε από το χρήστη Χρήστος Φασούλας @ 1:30 μ.μ.
46 σχόλια
46 σχόλια:
Κύριε Φασούλα
Χαίρομαι για την πρωτοβουλία σας αυτή. Είμαι μια νεά συγγραφέας αλλά προτιμώ να μην πω το όνομά μου δημόσιοα. Και είμαι....παθούσα...Έχει κυκλοφορήσει ένα βιβλίο μου μετά από πολλές προσπάθειες και πιστεύτω ότι πήγε σχετικά καλά. όμως ο εκδότης μου απέρριψε το δεύτερο λέγοντάς μου ότι η αγορά έχει στενέψει πολύ και οι εκδότες δεν παίρνουν πια ρίσκα με νέους συγγραφείς....
Τέλος πάντως, υπάρχουν κι άλλες πολλές λεπτομέρειες που δεν είναι του παρόντος να τις αναφέρω. Χαίρομαι για την πρωτοβουλία σας και θα την στηρίξω όσο μπορώ.
Φιλικά
Μια πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας.....
@Ανώνυμη
Φαντάζομαι πώς αισθάνεσαι. Αλλά να είσαι σίγουρη ότι δεν είσαι η μοναδική περίπτωση...
(Στείλε μου, αν θέλεις, ένα e-mail. Δε θα το... δημοσιοποιήσω, μείνε ήσυχη)
Xrhsto thn gnwmh mou thn ksereis kai as se stenoxwrei.... H ellhnikh logotexnia exei pe8anei plhn apo elaxistes eksaireseis.... Kai den nomizw na mporeseis na thn anasthseis...
Giota K.
Γιώτα, κάνεις λάθος, σου το έχω ξαναπεί. Δεν έχει πεθάνει η ελληνική λογοτεχνία. Απλώς κάποιοι επιχειρούν -ανεπιτυχώς- να τη σκοτώσουν...
Δεν κατάλαβα που ακριβώς εστιάζουμε.
passer by, απλώς περιμένω τις απόψεις όσων ενδιαφέρονται για τη μορφή που θα πρέπει να έχει μια "διαμπλογκική" βιβλιοφιλική καμπάνια. Για παράδειγμα, κάποια έξυπνα βιβλιοφιλικά "σποτάκια" σε όσο το δυνατόν περισσότερα μπλογκ, κοινά ποστ για νέους συγγραφείς και βιβλιοφιλικές εκδηλώσεις κ.τ.λ. Αυτά έχουν περάσει από το δικό μου μυαλό. Γι' αυτό είπα ότι περιμένω ιδέες και προτάσεις. Τις οποίες, δυστυχώς, δεν έχω λάβει μέχρι στιγμής...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
Εννοώ, επικεντρωνόμαστε στη σχέση του αναγνώστη με το βιβλίο, του αγοραστή, του εκδότη, του συγγραφέα; Εχουμε εντοπισει το προβλημα σε κάποιον συγκεκριμένο τομέα, σε κάποια συγκεκριμένη πτυχή της σχέσης μιας εκ των παραπάνω ομάδων με το βιβλίο;
Ή αναφερόμαστε γενικά στο πρόβλημα επειδή είναι γενικό;
passer by, επίτηδες έγραψα ένα γενικό σχόλιο. Από εκεί και πέρα, γι' αυτό ακριβώς το κάνω, περιμένοντας ένα διάλογο που ελπίζω να είναι εποικοδομητικός, ώστε να "εξειδικεύσουμε" τα προβλήματα. Ο καθένας μπορεί να πει τις απόψεις του, τις ιδέες του, τις προτάσεις του, γενικές (σαν τις δικές μου στο προηγούμενο σχόλιο) ή ειδικότερες (ανάλογα δηλαδή με το πού νομίζει ότι εντοπίζεται κατά βάση το πρόβλημα και τι προτείνει προς την κατεύθυνση της λύσης του).
Λοιπόν, θα διαφωνήσω με την αντίδρασή σας στην εισροή βιβλίων ξένων συγγραφέων. Μακάρι ν αμπορούσαν να εκδίδονται κι άλλοι τόσοι. Πρόκειται γαι άνοιγμα οριζόντων με τον έναν λη τον άλλο τρόπο.
Οι Ελληνες συγγραφείς δεν εμποδίζονται από τους ξένους συναδέλφους τους αλλά από τη νοοτροπία που φαίνεται να κυριαρχεί στους εκδότες: το βιβλίο είναι καλό όταν υπάρχει πιθανό σκάνδαλο, όταν είναι ευκολα κινηματογραφήσιμο (ή το ανάλογο ρήμα γαι την τηλεόραση) και όταν ο συγγραφέας είναι έτοιμος να αρνηθεί ενυπόγραφα τα πιο στοιχειώδη δικαιώματα γαι να δει το όνομά του τυπωμένο.
Δε νομίζω ότι ο κόσμος δεν διαβάζει βιβλία. Απλά, μέσα στο πλήθος των βιβλίων που του παρέχονται, το χέρι του πηγαίνει στα πιο προβεβλημένα.
Μάλλον δε φταίει η σχέση του κοινού με το βιβλίο, αλλά η σχέση του συγγραφέα με το μάρκετινγκ και των εκδοτών με τη μόδα και την οθόνη.
Το πρόβλημα του νέου συγγραφεά δεν είναι να οδηγήσιε το κοινό στο βιβλίο του αλλά το βιβλίο του στον εκδότη, με ένα αξιοπρεπές συμβόλαιο.
Και τώρα που το σκέφτομαι, δεν είναι ανάγκη να βιαστεί κάποιος να εκδόσει φτηνά με κακό αισθητικό αποτέλεσμα, πχ κακό δέσιμο, πολλά τυπογραφικά και ορθογραφικά λάθη, κουραστική οπτική εικόνα κλπ. Ξέρετε πόσα άχρηστα (προσωπική άποψη) βιβλία έχω τελειώσει επειδή η έκδοσή τους ήταν προσεγμένη και με απορρόφησαν;
passer by, σε άλλα πράγματα έχεις δίκιο και σε άλλα όχι.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά:
1) Σαφώς και δεν έχω κανένα πρόβλημα με την εισροή ξένης λογοτεχνίας, για όνομα! Νομίζω ήμουν σαφής. Μιλάω για την "εισροή με το κιλό" προϊόντων αμφίβολης ποιότητας, στο βωμό και μόνο του κέρδους.
2) Για τη νοοτροπία των -περισσοτέρων- εκδοτών συμφωνώ και επαυξάνω
3) Ποια νομίζεις ότι είναι τα πιο "στοιχειώδη δικαιώματα" που τα αρνείται ο νέος συγγραφέας; Σε πληροφορορώ ότι τα ιδιωτικά συμφωνητικά (και όχι συμβόλαια) είναι ΚΟΠΙΑΡΙΣΜΕΝΑ, για ΌΛΟΥΣ τους συγγραφείς, παλιούς και νέους -εξαιρούνται κάποιες μετρημένες στα δάχτυλα του ενός χεριού "φίρμες". Και τα μόνα που αλάζουν είναι κάποιες μικρολεπτομέρειες, καθώς επίσης και τα ποσοστά του συγγραφέα. Τα οποία κυμαίνονται από 8 έως βία 14-15 τοις εκατό (οι βιβλιοπώλες παίρνουν 35%, για να σου δώσω να καταλάβεις)... Και σου το λέω εγώ αυτό που ήδη έχω υπογράψει 7 συμφωνητικά με δύο διαφορετικούς εκδοτικούς οίκους. Και έχω δει κάμποσα ακόμα συμφωνητικά, σαφώς πιο φτασμένων συγγραφέων...
4) Διαβάζει ο κόσμος; Στην Ελλάδα; Κάνεις λάθος, αγαπητή μου. ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΑ από εμπεριστατωμένες έρευνες αγοράς -και όχι μόνο- οι ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΈΝΟΙ αναγνώστες στην Ελλάδα ανάμεσα στον ενήλικο πληθυσμό δεν ξεπερνάει το θλιβερό ποσοστό του 2%... Το δε ποσοστό των περιστασιακών αναγνωστών (των "καλοκαιρινών" κυρίως, που είναι καθαρά... ελληνική μόδα) κοιμαίνεται μεταξύ 30-50%...
5) Οι σχέσεις "συγγραφέα - εκδότη - κοινού" στην Ελλάδα είναι ένας απίστευτος λαβύρινθος. Και ο μίτος της Αριάδνης δεν ξετυλίγεται σε δυο απλές προτάσεις...
Και μια ερώτηση: Να υποθέσω ότι έχεις κάποια -όχι ευχάριστη, προφανώς- εμπειρία σε σχέση με εκδοτικούς χώρους για να εκφράζεις τέοιου είδους απόψεις;..
Συμφωνώ με το δεύτερο σχόλιό σου. Αλλά πού να το ξέρει ο νέος συγγαφέας, αγαπητή μου, ποιο θα είναι το αποτέλεσμα; Έχεις μήπως την παραμικρή ιδέα πόσα χειρόγραφα πρωτοεμφανιζόμενων συγγραφέων γίνονται δεκτά από τους εκδοτικούς οίκους; Ένα στα δυόμισι χιλιάδες (και λίγα λέω -πλέον)... Ο συγγραφέας λοιπόν πετάει τη σκούφια του όταν γίνει δεκτό το χειρόγραφό του από ΟΠΟΙΟΝΔΗΠΟΤΕ εκδοτικό οίκο και δεν ασχολείται με τίποτ' άλλο! Κι αν δεν το ζήσεις αυτό που σου λέω, δε θα καταλάβεις πώς ακριβώς αισθάνεται ένας νέος συγγραφέας, ειδικά από τη στιγμή που το χειρόγραφό του έχει ήδη ΑΠΟΡΡΙΦΘΕΙ από αρκετούς εκδότες. Και ξέρεις πόσα βιβλία έχουν απορριφθεί επανειλημμένα μέχρι να γίνουν δεκτά; ΆΝΑΡΙΘΜΗΤΑ! Τα μακράν περισσότερα από τα πρώτα βιβλία γνωστών πια και καταξιωμένων συγγραφέων. Μπορώ να σου αναφέρω δεκάδες παραδείγματα τέτοιοων βιβλίων, βιβλίων που είτε εν συνεχεία έγιναν μεγάλες επιτυχίες είτε πρόκειται για μικρά αριστουργήματα της ελληνικής λογοτεχνίας...
Το 'αμφίβολης ποιότητας' στην τελική το κρίνει ο αναγνώστης. Ας πρόσεχε!
Απ' τη στιγμη που θα εκδοθει ένα βιβλιο, ποιος αποφασίζει για μεταφράσεις, εξαγωγή, προώθηση κλπ; Δεν ξεφευγει λιγακι απο τα χερια του συγγραφεα;
Στη Ελλάδα, ο κόσμος δε διαβάζει σε σχεση με...;
Προτιμώ του περιστασιακούς καλοκαιρινούς από τους αναγνώστες του τρόλει. Πιστευω οτι το βιβλίο θέλει αυτοσυγκέντρωση.
Αμα δεν επροκειτο για μια σχεση λαβύρινθο, δε θα ειχαμε κανενα πρόβλημα. Αλλά σ'αυτο πρέπει να θυμηθώ να επανέλθω όταν ανανεωθεί το όριο ογκοχρέωσης στο ίντερνετ :/
Αμεση σχέση με τα εκδοτικά δεν έχω.
Eπομένως, passer by; Εφόσον δεν έχεις άμεση σχέση με τα εκδοτικά, πώς γνωρίζεις ότι οι νέοι συγγραφείς δεν υπογράφουν "αξιοπρεπή συμβόλαια"; Τα οποία, επαναλαμβάνω, δεν υπάρχουν. Ούτε "αξιοπρεπή" ούτε "αναξιοπρεπή", γιατί είναι ΟΛΑ πανομοιότυπα.
Οι Έλληνες διαβάζουν -πολύ- λιγότερο από ΟΠΟΙΑΔΗΠΟΤΕ άλλη χώρη της ΕΕ (για να μην επεκταθώ περισσότερο).
Ας πρόσεχε ο αναγνώστης; Μα ο αναγνώστης, αγαπητή μου, διαλέγει το βιβλίο που του προωθούν. Μόνη σου το είπες, δεν είναι έτσι;..
Όσο για τον λαβύρινθο, μα γι΄ αυτό ακριβώς κάνουμε αυτή τη συζήτηση, μπας και τον φωτίσουμε :)
Ας πουμε οτι εχω διαβασει μερικα. Κι εκτός αυτού οι συγγραφείς έχουν και κοινωνική ζωή, δε νομίζετε;
Στις στατιστικές των χωρών του εξωτερικού, δε συμμετέχουν Ελληνες;
Δε διαφωνώ γενικά με αυτά που λέτε, αλλα τις στατιστικές, που τις εμιστευόμουνα, δεν τις πολυεκτιμώ πια.
Το πιστεύω ότι δε διαβάζουμε. Το "όλο και λιγότερο" είναι η παράμετρος που με ενοχλεί. Σε σχέση με...;
Ο αναγνώστης διαλέγει το βιβλίο που του προωθούν, αλλά μπορεί να μην ξανααγοράσει τον ίδιο συγγραφέα. Μπορεί επίσης να αρχίσει να αγοράζει και κάτι που δεν είδε στην τηλεόραση.
Στα βιβλιοπωλεία βλέπω κόσμο που σπαταλά ώρες χαζεύοντας όλα τα ράφια. Εχω ακόμη ελπίδες.
Μα δε χάνουμε την ελπίδα, αγαπητή μου! Γι' αυτό έχουμε ανοίξει αυτό το διάλογο, έτσι δεν είναι; Διαφορετικά θα τα είχαμε παρατήσει προ πολλού
:)
έχεις τη βοήθειά μου σε ό,τι μου ζητήσεις, Χρήστο.
Σπύρο, περιμένω ιδέες! Και προτάσεις
Xrhsto sigoura einai megalh kouventa. Alla oti kai na kaneis kseireis oti egw 8a eimai mazi sou :-)
Giota K.
Για να μπει το ελληνικό βιβλίο στα σπίτια, πρέπει πρώτα να μπει το βιβλίο γενικά.
Η έλλειψη χρόνου είναι σοβαρή δικαιολογία, αλλά δεν πιάνει όταν έχουμε χρόνο για trash tv και για computer games.
Ας πούμε οτι εγώ δεν πολυδιαβάζω βιβλία και είμαι στο γκρουπ που πρέπει να προσελκυθεί. Γυρνώντας σπίτι σήμερα έφερα μαζί μου τα συνηθισμένα περιοδικά. Έχουν διαφημίσεις για βιβλία, επιλεκτικά ή επιλεγμένα, όπως θέλετε. Η βαρύτητα όμως δίνεται σε όλα τα υπόλοιπα θέματα (μόδα, σχέσεις, δίαιτα, σχέσεις, δίαιτα, μόδα). Οταν κλείνω το περιοδικό, δε μου έχει γεννηθεί καμία επιθυμία να αγοράσω ένα βιβλίο. Απεναντίας. Κάποιο πολυσυζητημένο, ίσως, για να μην υστερώ στις συζητήσεις στο γραφείο και για να μη με λέει ντιπ χαζή το έτερον. Δεν είπα να φτάσουμε στο άλλο άκρο, βέβαια, αλλά...
Μπορεί κάποιος να φτιάξει ένα σποτ, ένα πόστερ, κάτι μαρκετίστικο τελοσπάντων, που να με πείσει ότι το διάβασμα δε θα με στείλει στο ράφι, δε θα μου χαλάσει τα μαλλιά, δε θα μου κοστίσει την προαγωγή, δε θα μου προσθέσει κιλά, δε θα με χωρίσει από το έτερον ήμισι, δε θα φέρει κατσαρίδες στο σπίτι, δε θα μου ξεβάψει τα νύχια, δε θα μου κλείσει τις πόρτες του Αττικα και γενικά δε θα με βλάψει περισσότερο από το να δω την ίδια ιστορία σε τηλεόραση;
Προσωπικά αγαπώ τα κείμενα σε χαρτί, αλλά πρέπει να παραδεχτούμε οτι τα κείμενα σε ηλ. μορφή ή με ήχο ήρθαν και θα μείνουν. Σαφώς και η κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας είναι πιο συνηθισμένη εδώ, όμως πρακτικά είναι περίπου το ίδιο με το να διαβάζεις δανεικά βιβλία και να μην τα αγοράζεις. Και είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα ανθρώπων που μεγάλωσαν με pdf kai audiobooks. Ο συγγραφέας νομίζω ότι πρέπει να το εκμεταλλευτεί και να προωθήσει τον εαυτό του και σε αυτό το κοινό. Άμα συζητηθεί το όνομά του, θα το προσέξει και κάποιος κλασσικός αναγνώστης με "ένσημα βιβλιοπωλείου" και θα πάρει το βιβλίο από το ράφι, έστω και χωρίς μάρκετινγκ.
Α, επίσης, μην υποτιμάμε το αναγνωστικό κοινό που ζει σε κάτι κωμοπόλεις και κατσικοχώρια και που θα ήθελε πολύ να διαβάσει ένα νέο βιβλίο, αλλά δεν έχει πρόσβαση ή πρέπει να το ακριβοπληρώσει.
Και για να σοβαρευτούμε, πρόταση αύξησης μισθών και μείωσης "εθελουσίων"υπερωριών θα αύξανε τον αριθμό των αναγνωστών κατακόρυφα :Ρ
@ Γιώτα
Το ξέρω, βρε, thanks :)
@passer-by
Συμφωνώ, εν γένει. Σύντομα θα υπάρξουν και συγκεκριμένες προτάσεις (από μένα, αλλά και από κάποιους φίλους, με τους οποίους το συζητήσαμε) για τις μορφές που θα πρέπει να έχει μια "διαμπλογκική" βιβλιοφιλική καμπάνια. Να ελπίζουμε στη συνεργασία σου, υποθέτω, έτσι;
:)
Μπα, εγώ μόνο για τον μπουφέ είμαι εδώ :Ρ
Αν δεν απαντήσω σε κάποια πρόσκληση, στείλτε την με μέηλ.
Τα blogs κάνουν πολύ καλή δουλειά στην προώθηση των βιβλίων, μην ξεχνάς Χρήστο οτι έτσι έμαθα κι εγώ εσένα και πολλούς άλλους νέους συγγραφείς. Όσο για τα συμβόλαια των εκδοτικών οίκων, δεν νομίζω οτι αυτό είναι ένα θέμα που αφορά στην προώθηση του ελληνικού βιβλίου, είναι άλλο κεφάλαιο.
Συμφωνώ οτι είναι δύσκολο για έναν νέο συγγραφέα να σπάσει το φράγμα της ανωνυμίας, αλλά εξαρτάται και πόσο καλή καλή δουλειά κάνει ο εκδοτικός του οίκος στην προώθηση. Από την πλευρά μου, λατρεύω τους έλληνες συγγραφείς και προωθώ τη δουλειά τους και από το blog μου και απ' όπου άλλού μου δίνεται βήμα.
Και κάτι ακόμα γιατί διάβασα για "κατσικοχώρια". τον τελευταίο χρόνο που ήρθα σ' επαφή με την περιφέρεια, διαπίστωσα οτι πρόκειται για ένα πολύ γόνιμο αναγνωστικό κοινό, που διαβάζει πολύ περισσότερο από τους "δήθεν" της Αθήνας και που αγαπάει τους Έλληνες συγγραφείς. Είναι οι άνθρωποι με πιο χαλαρούς ρυθμούς ζωής, που το κομμωτήριο και τα νύχια δεν είναι η πρώτη τους προτεραιότητα και διαβάζουν για να διαβάσουν και όχι για να έχουν θέμα συζήτησης με το έτερον ήμισυ!Υπάρχουν όμως και πολλοί συγγραφείς που σαφώς προτιμούν τις παρουσιάσεις τους στον Ελευθερουδάκη, στον Ιανό και σε άλλα μεγάλα βιβλιοπωλεία, και απαξιώνουν την περιφέρεια. Θέλω να πω, οτι και οι Έλληνες συγγραφείς μήπως πρέπει να μάθουν να είναι πιο προσιτοί στο αναγνωστικό κοινό;
Λένα, πώς θα μπορούσα να διαφωνήσω με όλα όσα λες; Από το μπλογκ σου γίνεται πραγματικά καταπληκτική δουλειά στον τομέα αυτό. Και από κάποια ακόμα μπλογκ. Αυτό που ζητάω είναι να γίνει ακριιβώς η δουλειά συντονισμένα και σε ομαδικό επίπεδο. Γι' αυτό και περιμένω ιδέες και προτάσεις
Κυρία Μαντά,
που ακριβώς διαφωνούμε σχετικά με τα κατσικοχώρια;
Στο ίδιο το όνομα....Μου κάνει λίγο υποτιμητικό....Κατά τα άλλα, ναι η περιφέρεια, διαβάζει και γι αυτό οι παρουσιάσεις των βιβλίων εκεί, αποκτούν άλλη διάσταση είναι ένα κοινωνικό γεγονός που αγκαλιάζεται με ιδιαίτερη αγάπη.
Χρήστο, νομίζω οτι και μόνο που υπάρχουν blogs που αναφέρονται με αγάπη και όχι με απαξίωση στο ελληνικό βιβλίο, γίνεται δουλειά. Από κει και μετά υπεύθυνοι είναι και οι εκδοτικοί οίκοι, αλλά και τα ΜΜΕ που ακριβώς επειδή το βιβλίο είναι ο μεγάλος τους ανταγωνιστής, αποσιωπούν κάθε τι που το αφορά....
Λένα, τα ΜΜΕ έχουν καταντήσει μεγάλη πληγή. Όχι μόνο για το βιβλίο, αλλά για την κοινωνία γενικότερα...
Κάνεις λάθος! Παίρνουμε την ενημέρωση που αξίζουμε, αν το καλοσκεφτείς! Διαφορετικά γιατί τρελαίνονται τα μηχανάκια της AGB με όλες αυτές τις εκπομπές, γιατί συνεχίζουν να κυκλοφορούν κίτρινα περιοδικά; Και για να επανέλθουμε στο βιβλίο, μήπως παράγουμε περισσότερα απ' όσα.... καταναλώνουμε; Η μισή Ελλάδα γράφει αλλά δεν διαβάζει η ....άλλη μισή!
Συμφωνώ απόλυτα, Λένα. Το "εχθρός της κοινωνίας" αυτό ακριβώς το νόημα είχε. Η κοινωνία στις μέρες μας θυμίζει πληγωμένο σκυλί. Που απολαμβάνει να γλείφει τις πληγές του...
Τα ΜΜΕ φταίνε ή η οικογένεια;
Στα σπίτια όπου δεν ενθαρρύνεται το διάβασμα γενικά, δεν συναντάμε και πονήματα ελλήνων συγγραφέων.
Εγώ θα εστίαζα πολύ έντονα σε αυτό το σημείο.
passer-by, εκεί όπου δεν ενθαρρύνεται το διάβασμα, δε συναντάμε βιβλία... γενικώς! Κι όταν τα συναντάμε, υπάρχουν απλώς για μόστρα...
Χρήστο, πολύ φοβάμαι ότι, στο κυνήγι του κέρδους, πρέπει όλοι να καταλάβουμε (και ιδίως εσείς οι νέοι συγγραφείς) ότι επάγγελμα 'συγγραφέα' δεν υπάρχει πιά. Ούτε, μάλλον, υπήρξε ποτέ αφού οι μεγαλύτεροι 'κλασσικοί' συγγραφείς πέθαναν στην ψάθα.
Τώρα, αντί ο εκδότης να ψάχνει για καλούς συγγραφείς, οι συγγραφείς ψάχνουν για εκδότη. Όπως και παλιά οι μάνατζερς έψαχναν για ταλέντα ηθοποιίας ή τραγουδιού και τώρα τα ταλέντα ψάχνουν μάνατζερ.
Νομίζω ότι το διαδίκτυο μπορεί να προσφέρει την ικανοποίηση στον νέο συγγραφέα από πλευράς 'δημοσιότητας' (με την καλή έννοια) και πολλοί ξένοι έχουν αρχίσει να δημοσιεύουν τα βιβλία τους έτσι, άλλοι δωρεάν και άλλοι με pay per read.
Μια προσπάθεια, λοιπόν, μπορεί να γίνει και εδώ.
Θα μου πείς, έτσι χάνεται η 'μαγεία' του τυπωμένου χαρτιού και της 'μυρουδιάς' του βιβλίου,
αλλά και η παγωνιέρα των νιάτων μου είχε ομορφιά και προσωπικότητα, τώρα εξυπηρετούμαι μια χαρά με το ψυγείο...
Σε κάθε περίπτωση, ό,τι κατεβάσει το, ταλαντούχο στη συγγραφή, μυαλό σας, ακολουθώ τ' ...απόνερα σε κλειστό σχηματισμό!
Κωστή, έτσι και πίστευα ότι ο "συγγραφέας" είναι επάγγελμα, θα είχα πεθάνει ήδη στην ψάθα!
Το "pay per read" είναι λιγάκι πρόωρο, νομίζω, να εφαρμοστεί στην Ελλάδα. Εδώ ο Έλληνας δεν αγοράζει βιβλία -για τον κανόνα μιλάω- θα πληρώσει για να διαβάσει κάτι στο νετ;
Από πλευράς βιβλόφιλων μπλόγκερς, βέβαια, ομολογώ ότι η προσπάθεια που γίνεται για τη διάδοση του βιβλίου και των νέων συγγραφέων είναι κάτι παραπάνω από αξιόλογη. Γι' αυτό κι εγώ ζητάω μια κάπως πιο συντονισμένη, πιο οργανωμένη και πιο ομαδική προσπάθεια...
Κι όμως, νομίζω ότι η μέθοδος αυτή (με χαμηλό κόστος για τον 'αναγνώστη') ήδη άρχισε να πονάει πολύ τους εκδοτικούς οίκους του εξωτερικού...
Ας γίνει μια αρχή με 'δωρεάν', τουλάχιστον, αφού, ούτως ή άλλως, το 'συγγγράφειν' δεν είναι επάγγελμα.
Δεν το προτείνω ως μοναδική και σωτήρια λύση αλλά το θεωρώ ένα βήμα. Εξ άλλου ιδέες για το marketing στο διαδίκτυο έχουν πολλές και οι εκδότες. Που, σίγουρα , θα κάνουν την εμφάνισή τους με τη μέθοδο pay per read σύντομα.
Προλάβετέ τους εσείς ως Ανεξάρτητοι και ΔΩΡΕΑΝ μέχρι, τουλάχιστον, να αναγνωριστείτε από το ευρύτερο κοινό. Όταν αυτό γίνει, πολύ πιό εύκολα θα 'πληρώσει' για να διαβάσει τα επόμενα.
Γειά σου Χρήστο! Δεν είχαμε την ευκαιρία μέχρι τώρα να μιλήσουμε, αλλά το θέμα σου αυτό μου τράβηξε την προσοχή και μου κέντρισε το ενδιαφέρον.
Θα μιλήσω ως πρωτοεμφανιζόμενη συγγραφέας. Δεν ξέρω αν αποτελώ εξαίρεση, αλλά για μένα τα πράγματα δεν ήταν καθόλου δύσκολα. Θεωρώ ότι ο Ψυχογιός αναγνωρίζει το νέο αίμα και προωθεί νέους συγγραφείς, αρκεί να πιστέψει ότι έχουν κάτι να προσφέρουν. Προσωπικά με έχουν στηρίξει αφάνταστα κι η απήχηση από το αναγνωστικό κοινό στους 3 μήνες κυκλοφορίας του βιβλίου μου είναι πολύ μεγάλη. Πιστεύω ακράδαντα ότι ένα καλό βιβλίο που έχει κάτι να πει, θα πιάσει και θα πάει καλά. Φυσικά το μάρκετινγκ κι η προώθηση από τον εκδοτικό παίζουν μεγάλο ρόλο.
Το βιβλίο έχει γίνει και πάλι "της μόδας". Διαβάζει ο έλληνας τελικά και διαβάζει πολύ. Χώρος υπάρχει για όλους και έλληνες και ξένους. Η καλή δουλειά πάντα αναγνωρίζεται...
Για όποια νέα ιδέα είμαι μέσα Χρήστο - παιδί του διαδικτύου κι εγώ!
Aγαπητή Μαρία, σαφώς και παίζει (τεράστιο) ρόλο το μάρκετινγκ και η προώθηση από τον εκδοτικό οίκο. Και σίγουρα εσύ κι εγώ είμαστε από τους τυχερούς στον τομέα αυτό -μέχρις ενός σημείου. Αλλά αυτό "της μόδας" που λες... εδώ μου κάθεται! όχι επειδή το λες, προς θεού, αλλά επειδή όντως έτσι το αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι. Όμως το βιβλίο δεν είναι μαγιό για να "φοριέται" μόνο στην παραλία... Και δυστυχώς μόνο εκεί διαβάζουν οι Έλληνες (και όχι όλοι, ούτε καν οι μισοί).
Κακά τα ψέματα, το ποσοστό των ΣΥΝΕΙΔΗΤΟΠΟΙΗΜΕΝΩΝ αναγνωστών στην Ελλάδα δεν ξεπεράνει το δύο, βία δυόμισι, τοις εκατό...
Και να'μαστε κι ευχαριστημένοι! Οι στατιστικές πάντως λένε ότι σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία, πάμε πολύ καλύτερα. Με τα νέα παιδιά είναι λίγο ανησυχητικά τα πράγματα. Όταν οι σημερινοί νέοι θα είναι στην ηλικία μας, φοβάμαι ότι θα έχουν λαπτοπ στις παραλίες...
Την καλημέρα μου! Σε περιμένω κι απ'τη γειτονιά μου.
Mαρία, ευχαριστώ για την πρόσκληση!
Με την πρώτη ευκαιρία :)
ρε αφηστε τις μαλακιες εσεις οι χωμενοι και δημοσιευστε κανενα καταλογο με το ποιοι εκδοτικοι ζητανε ποσα για να σου πρωτοεκδοσουν γραπτο και με τι ποσοστο (αν υπαρχει) να δουμε τι νταβαντζηλικι επικρατει και μετα μιλαμε για το αμορφωτο κοινο.Αμορφωτοι και ψωναρες ειναι οι συγγραφεις που καθονται και διπλοπληρωνουν τα εργα τους.
Άβε σε όλους, σερφάροντας πέτυχα το μπλογκ και κόλλησα. Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα γιατί λατρεύω το βιβλίο γενικά.
Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που δεν έλειπαν οι μεγάλοι τίτλοι της παγκόσμιας λογοτεχνίας απο τα ράφια.
Αυτό το τυχαίο γεγονός με μύησε στον μοναχικό και μαγικό κόσμο της ανάγνωσης και μελέτης. Αργότερα και λογω ηλικίας διάβασα αρκετά Άλκη Ζέη και άλλους Έλληνες αυτής της κατηγορίας και έπειτα ξαναεπέστρεψα στον Καζατζάκη,Λουντέμη,Σαίξπηρ,Νίτσε, και τα υπόλοιπα ιερά τέρατα, στα οποία για μένα, κατατάσσονται και ο Στέφεν Κινγκ,Κλάιβ Μπάρκερ και οι υπόλοιποι του φανταστικού και του τρόμου.
Είμαι απο μια πόλη των εικοσιπέντε χιλιάδων κατοίκων. Και μαζί με μία παρέα φίλων, γύρω στα δέκα άτομα, μαζευόμαστε δύο φορές τον μήνα για να συζητήσουμε για το βιβλίο που ορίστικε στην προηγούμενη συνάντηση.
Μέσω αυτών των συναντήσεων μοιραζόμαστε την κοινή μας αγάπη για το καλό βιβλίο αλλά είναι και μία ακόμη ευκαιρία για να βρεθούμε όλοι μαζί. Το βιβλίο φυσικά αγοράζεται απο όλους.
Συγχαρητήρια για το blog και εύχομαι να βοήθησα.
Helheimen
page ranking seo forum backlink service backlinks checker
I was excited to discover this website. I need to to thank you for ones time for this wonderful read!! I definitely liked every little bit of it and I have you saved to fav to see new things on your site.
[url=http://avmost.com]Free Porn Video[/url]
Hey there! I just wish to offer you a huge thumbs up for the excellent info you've got right here on this post. I'll be coming back to your web site for more soon.
[url=http://xrumergeek.com]homepage[/url]
You are so awesome! I don't suppose I've read through a single thing like that before. So good to find another person with a few original thoughts on this subject. Seriously.. many thanks for starting this up. This site is something that is required on the web, someone with a little originality!
[url=http://truebluepokies4u.com]online pokies[/url]
Δημοσίευση σχολίου
Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]
<< Αρχική σελίδα