Στο ίδιο έργο...

(Το παρακάτω κείμενο δημοσιεύεται στο σάιτ της εφημερίδας "Πρώτο Θέμα")

Κι έψαχνα να βρω τι μου θυμίζει… Τελικά το βρήκα: Το πρωτάθλημα της Superleague μου θυμίζει κινηματογραφικό συγκρότημα Multiplex. Με τη μόνη διαφορά ότι σ’ όλες τις αίθουσες παίζει το ίδιο έργο.

Στο ίδιο έργο θεατές… Και το χειρότερο είναι πως αυτό το έργο δεν βλέπεται με τίποτα. Χίλιες φορές στα Village. Άσε που εκεί είναι και πιο φτηνό το εισιτήριο.

Δέκα γκολ σημειώθηκαν σε οχτώ παιχνίδια. Στα έξι απ’ αυτά σημειώθηκε μόλις από ένα. Όπως λέει και το παλιό σύνθημα, ένα και να καίει. Και ο φίλαθλος να κλαίει. Τα λεφτά του.

Ύστερα από το υπερθέαμα που απολαύσαμε και σ’ αυτή την αγωνιστική, κανείς πλέον δεν πρέπει ν’ αναρωτιέται γιατί τα γήπεδα αδειάζουν. Και τα Village γεμίζουν.

Εντάξει, θα μου πείτε, τα πράγματα μπορεί να βελτιωθούν. Άλλωστε, έγιναν και μεταγραφές τον Γενάρη. Για παράδειγμα, οι Ολυμπιακοί ανυπομονούν να δουν τον Φερνάντο Μπελούτσι. Και όλοι οι υπόλοιποι τη Μόνικα Μπελούτσι.

Βέβαια, ο αντίλογος εδώ είναι ότι τελευταία η Μόνικα πρωταγωνιστεί σε σούπες. Και μάλιστα ανάλατες. Παρόλα αυτά, υπάρχει η Μόνικα που, αν μη τι άλλο, τις κάνει πιπεράτες.

Τη δική μας τη σούπα όμως που βλέπουμε κάθε Κυριακή δεν υπάρχει κανείς να την κάνει πιπεράτη. Εντάξει, δεν λέω, κάποιοι προσπαθούν. Όπως π.χ. ο Παπαδόπουλος, που έβγαλε γλώσσα στον Πεσέιρο. Πιπέρι στη γλώσσα.

Και αντί κάτι τέτοια παλικάρια να τα έχουν στα όπα όπα, τους δείχνουν την πόρτα της εξόδου. Τι έκανε ο άνθρωπος; Απλώς είπε δυο φωνήεντα στον Πεσέιρο. Και ο Πεσέιρο του είπα άλλα τόσα. Έτσι νοστιμεύει η σούπα. Σου ’πα – μου ’πες.

Το μαγείρεμα της συγκεκριμένης σούπας πάντως πέρασε από πολλά στάδια. Και κυρίως από το στάδιο Καραϊσκάκη, όπου ο Παπαδόπουλος έχασε πέναλτι. Και στους βάζελους δεν άρεσε αυτή η σούπα. Οι γαύροι φυσικά την απόλαυσαν. Ψαρόσουπα.

Θα με βρείτε και εδώ: http://www.fasoulasonline.com