Παρασκευή, Ιανουαρίου 18, 2008

Χέρια: Μία ακόμα εκδοχή

Έλαβα με μικρή καθυστέρηση από τη φίλη Κατερίνα μια ακόμα εκδοχή για το τέλος της μίνι νουβέλας (ή του μεγάλου διηγήματος, αν προτιμάτε) "Χέρια". Φυσικά και την ανεβάζω αμέσως, αξίζει τον κόπο:

(Στο προηγύμενα ποστ μπορείτε να διαβάσετε το ανοκλοκλήρωτο διήγημα και τις υπόλοιπες εκδοχές τέλους).


Ξαφνιάστηκε όταν ο... Γουϊνι έκοψε απότομα την κουβέντα..
Έκπληκτος τον είδε ταραγμένο, να σηκώνεται και αφήνοντας σύξυλη την ωραία, να εξαφανίζεται στα ενδότερο του μαγαζιού. Το ίδιο έκπληκτη ήταν και η συνοδός του. Όχι για πολύ όμως.
-Ζακόπουλε, μη φεύγεις, μην κρύβεσαι φώναξε απειλητικά μια γυναίκα με μαύρα γυαλιά που κράδαινε μιαν ανοιχτόχρωμη, άσπρη θαρρείς ομπρέλλα.
΄Ωστε ο ερωτιάρης Φώτης, ο ανοικονόμητος Γουΐνι, ήταν ο πολύς Ζακόπουλος, μάγος και διαχειριστής των κονδυλίων της πολιτιστικής κληρονομιάς.. Τώρα καταλάβαινε, από την κουβέντα που προηγήθηκε, γιατί απορρίφθηκε η αίτησή του για την οργάνωση σεμιναρίων για τη δομή του Μυθιστορήματος.. Είχε προηγούμενα με τους διάσημους και ευπώλητους συγγραφείς!
Η γυναίκα πλησίασε απειλητική το τραπέζι που καθότανε πριν ο Γουΐνι. Πρόσεξε την αταραξία που διαδέχτηκε στο πρόσωπο της μελαχρινής γυναίκας την έκπληξη και αρχική ταραχή. Αντιμετώπισε ενοχλημένη και ερωτηματικά τη θυμωμένη Ζακοπούλου.
Αποφάσισε να δράσει. Τι σόι συγγραφέας με αποδεδειγμένη έμπνευση ήταν! Σκέφθηκε δευτερόλεπτα. Αποκλείεται η εκνευρισμένη κυρία να τον είχε καν προσέξει. Γλίστρισε προσεκτικά απαρατήρητος με το αντίτυπο του βιβλίου του στο χέρι προς την είσοδο του μαγαζιού. Το βασικό στόρυ το είχε σχηματίσει και υπολόγιζε πολύ στον αυτοσχεδιασμό του και την εξυπνάδα του ζευγαριού.
Μπήκε ξανά στο μαγαζί με εννοούμενα εσκεμμένο θόρυβο.
-Εδώ είναι φώναξε κραδαίνοντας το βιβλίο του στην γυναίκα της παραλίας, του φάνηκε ότι τον κύτταξε έκπληκτη πίσω από τα γυαλιά της όσο και η γυναίκα του Ζακόπουλου.
-Που είναι ο φίλος μου, ρώτησε, που καθόμαστε πριν εδώ; Ο Φώτης ο Ζακόπουλος;
-Γνωρίζετε τον άνδρα μου, του είπε επιθετικά η μαινόμενη.
- Χαίρομαι που σας γνωρίζω επιτέλους κ.Ζακοπούλου, Στέλιος Στεργιάδης, συγγραφέας. Είχαμε ραντεβού με το φίλο Φώτη, για κάποια αίτηση επιχορήγησης που έχω κάνει στην επιτροπή πολιτιστικής κληρομιάς!
-Κυρία μου, στράφηκε προς την πέτρα του σκανδάλου, ιδού το αντίτυπο του νέου βιβλίου μου με αφιέρωση και αυτόγραφο. Λυπάμαι δεν συγκράτησα το ονοματάκι σας αλλά νομίζω ότι η αφιέρωση εις την άγνωστη θαυμάστρια και το κολακευτικό σχόλιο, καλύπτει την παράλειψη.
Υπνωτισμένη άπλωσε εκείνη το χέρι της κυτάζοντας μια αυτόν και μια τη σύζυγο Ζακόπουλου.
-Σας ευχαριστώ πολύ! Ελπίζω να δούμε γρήγορα το επόμενο μυθιστόρημά σας!
Του χαμογέλασε και άνοιξε ουρανό! Έβαλε το βιβλίο στην τσάντα της και με νωχελικό βήμα πήγε πίσω στην ξαπλώστρα της παραλίας.
-Καθίστε κ. Ζακοπούλου, να σας προσφέρουμε και εσάς κάτι; Ένα ουζάκι ίσως;
Κατευνασμένη η γυναίκα αλλά ακόμα καχύποπτη, κάθισε. Σε λίγο ξεχάστηκε στην κουβέντα του «γνωστού και γοητευτικού» συγγραφέα.
-Ο Φώτης, αργεί, είπε ξαφνικά.
-Πάω να δώ τι του συμβαίνει πρότεινε εκείνος.
Χάθηκε στο βάθος του μαγαζιού. Ο Φώτης ήταν μισοκρυμμένος πίσω από ένα βαρέλι μπύρας και ένα σακί πατάτας. Γελοία εμφάνιση. Μόρφασε υποτιμητικά αλλά βιάστηκε να χαμογελάσει.
-Ελάτε πίσω φίλε μου, είμαι ο συγγραφέας... και έπεισα τη σύζυγό σας ότι το ραντεβού ήταν μαζί μου για μια αίτηση που έχω κάνει στην επιτροπή σας, για σεμινάρια οργάνωσης Μυθιστορήματος. Μεταξύ ανδρών χάρη..
Ζεματισμένος πρόβαλε ο Ζακόπουλος. Δεν πίστευε και πολύ στα μάτια και στην τύχη του..
-Είσθε πράγματι ο Στεργιάδης, ψιθύρισε. Και η..
- Μη φοβάστε όλα τακτοποιήθηκαν. Είμαι εγώ στο τραπέζι σας με την κυρία σας. Πρέπει όμως να μας καλύψει ο σερβιτόρος, σας τον στέλνω και έρχεσθε μετά.
Έγνεψε στον σερβιτόρο και του ψιθύρισε κάτι χαμηλόφωνα. Βγήκε και πλησίασε τη Ζακοπούλου με το γνωστό αστραφτερό και γοητευτικό του χαμόγελο.
-Ερχεται, της είπε, χρειάστηκε τουαλέτα..
Θα χαρώ να φάμε μαζί μετά από αυτή την απρόσμενη σύμπτωση..
Χαμογέλασε πλατιά. Τι είναι η ζωή και τα παράξενά της. Ασφαλώς θα προωθήσει την αίτησή του ο Ζακόπουλος. Χέρι με χέρι.. Το ένα χέρι νίβει τ άλλο... Χέρια μαχαίρια!
Άραγε θα προλάβει την όμορφη «θαυμάστριά» του στην παραλία, μετά το τραπέζι με τους συμφιλιωμένους Ζακόπουλους;


Θα με βρείτε και εδώ: http://www.fasoulasonline.com/

11 σχόλια:

Τη 1:35 μ.μ. , Ο χρήστης Anonymous Ανώνυμος είπε...

Arghsa ligo alla den yphrxe periptwsh na leipsw!!! Yperoxes oles oi ekdoxes alla o megalos o syggrafeas fainetai, pws na to kanoume!!!
Hksera oti grafeis kataplhktika my8istorhmata twra diapistwsa oti mporeis na grapseis kai teleia dihghmata!! Perimenw me agwnia kai ta ypoloipa!!! Pote 8a kykloforhsei to vivlio?

 
Τη 8:26 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Χρήστος Φασούλας είπε...

Γιώτα, δυο πράγματα να μην είχες: τις υπερβολές και αυτά τα ρημάδια τα greklish!
Ευχαριστώ, πάντως :)

 
Τη 2:56 π.μ. , Ο χρήστης Blogger Katerina ante portas είπε...

Ευχαριστώ!
Επειδή ..μας άρεσε , τι ακολουθεί;

 
Τη 12:09 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Χρήστος Φασούλας είπε...

Κατερίνα, κι εμάς μας άρεσε. Ειδικά η εκδοχή του "Ζακόπουλου"!
Θ' ακολουθήσουν κι άλλα τέτοια, να 'σαι σίγουρη.

 
Τη 4:12 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Δεν "Αντιστάθηκε" η κατερίνα !
Πολύ καλό όπως και το ποστ σου, κατερίνα με το Μιχ. Κατσαρό...
-))
Την καλημέρα μου και καλό Σ/Κ..
Και σε σένα χρήστο..

 
Τη 9:17 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Katerina ante portas είπε...

-Χρήστο πάντα ευγενής!
-σπίθα, πως να αντισταθώ που έβλεπα το "χάρισμα του συγγραφέα". Δηλαδή να περιγράψει ο Χρήστος ένα τύπο, φτυστό ο ήρωας του σκανδάλου των ημερών, μέρες πριν!

-(Χρήστο ζητώ συγνώμη που αυθαιρέτησα στο όνομα του συγγραφέα, δεν μου άρεσε το..Σιγάλας!) ;)

 
Τη 10:16 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Φτύστον, μην τον ματιάσεις...!
-))

 
Τη 9:08 π.μ. , Ο χρήστης Blogger roadartist είπε...

ωραια η ιδεα-πρωτοβουλια!

 
Τη 1:42 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Χρήστος Φασούλας είπε...

Κατερίνα, το εννοώ (ούτε μένα μ΄' αρέσει το Σιγάλας, γι' αυτό ακριβώς το έβαλα!)
:)

 
Τη 1:44 μ.μ. , Ο χρήστης Blogger Χρήστος Φασούλας είπε...

Σπίθα, έτσι κι αλλιώς τον έχουν... στο φτύσιμο (εκτός κι εαν εννοείς εμένα!)
:)

Roadartist καλωσήρθες κι ευχαριστώ για το ευγενικό σου σχόλιο :)

 
Τη 1:36 π.μ. , Ο χρήστης Blogger ΣΠΙΘΑΣ είπε...

Οχι βρε χρήστο, εσένα....τον τύπο που περιγράφει η κατερίνα...

 

Δημοσίευση σχολίου

Εγγραφή σε Σχόλια ανάρτησης [Atom]

<< Αρχική σελίδα