To πρώτο είναι μοναδικό, το δεύτερο... μοναδικότερο!

Το 'χω στα χέρια μου κοντά ένα μήνα, αλλά μόλις τις τελευταίες μέρες "απελευθερώθηκε".

Πίστευα ότι το πρώτο είναι μοναδικό, αλλά τώρα βλέπω ότι το δεύτερο είναι ίσως... μοναδικότερο!

Και πολλά άλλα πίστευα, βέβαια. Ότι είχα χειραγωγήσει τη Μοίρα. Αλλά η εκδίκηση (της Μοίρας) είναι ένα πιάτο που σερβίρεται κρύο. Αν και, ομολογώ, είναι... γευστικότατο!

Το οπισθόφυλλο μπορείτε να το δείτε εδώ, περισσότερες λεπτομέρειες εκεί.

Και, όχι, η κυρία στο εξώφυλλο δεν είναι η... Κάθριν Ζέτα Τζόουνς!

(Eπειδή κάποιοι μου παραπονέθηκαν ότι δεν ανοίγει η φωτό με το οπισθόφυλλο, ορίστε το κείμενο:

«…Η μοίρα μου ξεροκατάπιε. Μου φάνηκε συγκινημένη, αλλά υπέθεσα ότι ήταν ιδέα μου. Εκτός κι αν η συγκίνηση είναι μεταφυσικό συναίσθημα. “Κρίμα” είπε τελικά “γιατί δεν πρόκειται να την ξαναδείς”.
Ένας κόμπος ανέβηκε στο λαιμό μου. “Δε θα μου δώσετε μια δεύτερη ευκαιρία;” τη ρώτησα δειλά.
“Μα μόλις σου έδωσα μια δεύτερη ευκαιρία!” μου είπε νευρικά.
“Ναι, αλλά...” Καθάρισα το λαιμό μου. “Κοιτάξτε” έκανα ευγενικά “ξέρω ότι σ’ αυτές τις περιπτώσεις δίνονται συνήθως τρεις ευκαιρίες και…”.
“Σ’ αυτές τις περιπτώσεις δε δίνεται συνήθως καμία ευκαιρία! Τζίνι είμαι;”…»

Με λένε Μοίρα. Τον λένε Σταύρο. Και του ’δωσα τρεις ευκαιρίες. Μία συν δύο, δηλαδή. Για ν’ αλλάξει μια -μοιραία, ασφαλώς- απόφασή του. Την πρώτη, εξυπακούεται, τα ’κανε μαντάρα. Τη δεύτερη…
Αλλά, για στάσου, μην έχεις την απαίτηση να τα μάθεις όλα με τη μία. Με τις τρεις κάτι μπορεί να γίνει. Η γνώση είναι πολύτιμο εργαλείο για να σου την προσφέρω έτσι, ελαφρά τη καρδία. Πόσο μάλλον η σοφία. Πάρε για παράδειγμα τον Σταύρο. Τρεις ζωές έζησε, ζωή να ’χει. Τρεις ζωές για ν’ ανακαλύψει τη ζωή του. Και τη γυναίκα της ζωής του.
Εσύ θ’ ανακαλύψεις αν τις ανακάλυψε. Εγώ δε θα σου πω τίποτα. Εξάλλου, είπαμε, με λένε Μοίρα. Και δεν είναι τυχαίο που οι σοφοί πρόγονοί σου με έπλασαν γυναίκα. Είμαι πλάσμα θηλυκό, θηλυκότατο! Μπας και πιστεύεις ότι ήταν τυχάρπαστος αυτός που καθιέρωσε τον όρο «μοιραία γυναίκα»; Και πλέον τον χρησιμοποιούνε όλοι ανεξαιρέτως. Θηλυκοί κι αρσενικοί. Και σερνικοθήλυκοι.
Μοιραία γυναίκα… Είναι σλόγκαν πια, είναι σύνθημα, είναι σύμβολο. Και μη μου πεις ότι έχει την ίδια βαρύτητα ο όρος «μοιραίος άντρας», έτσι;)

YΓ (εκ των υστέρων): Δεν ξέρω τι διάολο γίνεται τις τελευταίες μέρες με το νετ... Όλο και περισσότεροι είν' εκείνοι που μου στέλνουν μέιλ παραπονούμενοι ότι δεν μπορούν ν' ανοίξουν το σάιτ. Δεν ξέρω, αλλά σε μένα ανοίγει μια χαρά. Μήπως η... εκδίκηση της Μοίρας συνεχίζεται;

Τέλος πάντων, θα βάλω κι εδώ τα λινκ για όσους θέλουν να πάρουν μια γεύση από το βιβλίο:

* Εισαγωγή

* 1ο Κεφάλαιο

Αν μπείτε σ' αυτά, λογικά θα μπείτε και στα υπόλοιπα τρία)

ΥΓ 2 (εκ των... πιο υστέρων): Το πρόβλημα με το σάιτ αποκαταστάθηκε. Κάποια "ασυμβατότητα", λέει, με ορισμένους μπράουζερ -δεν το πολέψαξα, για να είμαι ειλικρινής.