Στην Αμαλία...

Το πάλεψε το χτικιό, μ' όλη τη δύναμη της πονεμένης ψυχής της...
Το πολέμησε άγρια το χτικιό, σ' όλες του τις μορφές...
Στο τέλος το χτικιό τη νίκησε.
Γιατί αν έχεις να πολεμήσεις μόνο το χτικιό που 'χεις μέσα σου, μπορεί και να τα καταφέρεις.
Αν έχεις όμως να πολεμήσεις και το χτικιό που 'χεις απέναντί σου, το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ χτικιό, η μάχη είναι άνιση...
Τουλάχιστον η Αμαλία το πάλεψε. Και, προτού σβήσει, άναψε φωτιές, πολλές φωτιές. Που θα μείνουν αναμμένες για καιρό.
Μόνο που το χτικιό, το ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ χτικιό, είναι φτιαγμένο από αντιπυρικό υλικό...

Καλό σου ταξίδι, Αμαλία. Αλαφρύ το χώμα...