Φασούλας, ο πολυσυλλεκτικός (!)

Δεν τον έβαλα εγώ τον τίτλο. Η Ελένη Γκίκα τον έβαλε, στο "Έθνος" της προπερασμένης Κυριακής, όπου παρουσίασε το μπλογκ μου. Για τη ακρίβεια, δεν το παρουσίασε εκείνη, εγώ το παρουσίασα, αφού δικά μου είναι τα λόγια. Εκείνη απλώς έκατσε και τα 'γραψε. Και γι΄αυτό την ευχαριστώ από καρδιάς...

"Τον συναντάμε στη διεύθυνση http://fasoulas.blogspot.com/ Ο Χρήστος Φασούλας είναι δημοσιογράφος (αθλητικογράφος συγκεκριμένα) και συγγραφέας (έχει γράψει δύο μυθιστορήματα, «Ο έρωτας δεν κάνει για πιλότος», «Με λένε Μοίρα» και αθλητικά βιβλία για παιδιά). Στο γιατί άνοιξε μπλογκ και στη θεματολογία του, μας απαντά ο ίδιος:
«Γιατί άνοιξες μπλογκ, σου λέει ο άλλος... Ελα ντε... Γιατί; Κοντά έναν χρόνο μετά το πρώτο μου ποστ, ακόμα δεν μπορώ να δώσω ικανοποιητική απάντηση. Που να ικανοποιεί εμένα, δηλαδή, κατά κύριο λόγο.
Η αλήθεια είναι ότι το σκέφτηκα πολύ προτού το αποφασίσω. Και όταν το αποφάσισα, δεν είχα χρόνο για να το κάνω πράξη. Θα με ρωτήσετε, βέβαια, αν τώρα έχω χρόνο. Οχι ακριβώς, αλλά θα προσπαθώ να ξεκλέβω λίγο από δω και λίγο από κει. Για να τα λέμε γύρω από τα τυχόν κοινά ενδιαφέροντά μας, άγνωστε/η -και επομένως γοητευτικέ/ή- φίλε/η του Διαδικτύου. Γύρω από το βιβλίο, τον κινηματογράφο, τα στραβά κι ανάποδα των media, τα λογικά και παράλογα της καθημερινότητάς μας και, φυσικά, το ποδόσφαιρο!».
Αυτά έγραφα, τότε. Τον Ιούλιο του 2006, στο παρθενικό μου ποστ. Από τότε, βέβαια, το νερό μπήκε στ αυλάκι. Κι εγώ... στο λούκι! Αλλά, αν μη τι άλλο, τις υποσχέσεις που είχα δώσει τότε στους πρώτους επισκέπτες του μπλογκ προσπάθησα να τις τηρήσω. Κι έτσι, η θεματική του μπλογκ μου είναι πολυσυλλεκτική.
Η αλήθεια είναι, πάντως, ότι αυτός που με παρακίνησε ν ανοίξω το μπλογκ είναι ένας... πασίγνωστος άγνωστος! Πασίγνωστος στον χώρο των λεγόμενων βιβλιοφιλικών μπλογκ, αλλά... αγνώστου ταυτότητος! Πρόκειται για τον Readers Diggest (που μπορείτε να τον βρείτε στη διεύθυνση http://diavazo.blogspot.com/), τον οποίο ενόχλησα (με e-mail, εξυπακούεται, προσωπικώς δεν έχουμε μιλήσει ποτέ) πέρσι την άνοιξη, προκειμένου να τον ευχαριστήσω για τα κολακευτικά του σχόλια που είχε «ανεβάσει» στο μπλογκ του σχετικά με το πρώτο μου βιβλίο.
Τότε ουσιαστικά ανακάλυψα κι εγώ τι εστί μπλογκ. Κι όταν του εξέφρασα τους -ποικίλους- δισταγμούς μου για το αν πρέπει να «μπλογκάρω» κι εγώ, μου τους διέλυσε αυτοστιγμεί! Και τον ευχαριστώ δημόσια γι αυτό. Τελευταία έχω ξεκινήσει ένας είδος καμπάνιας, με αντικείμενο τα νέα «εξεζητημένα» σχολικά βιβλία (όχι, με το περιβόητο βιβλίο Ιστορίας της κυρίας Ρεπούση δεν ασχολούμαι).
Παίρνοντας αφορμή από το βιβλίο Μαθηματικών («Παθηματικών» το αποκαλώ...) της Β' δημοτικού, στην οποία φοιτά η κόρη μου Ελισάβετ, έχω ανεβάσει μια σειρά από -επιθετικά μεν, χιουμοριστικά δε- ποστ, με φωτογραφίες και παραδείγματα από την ύλη του συγκεκριμένου «βιβλίου». Και από τη νέα σεζόν, έχω σκοπό να κορυφώσω την καμπάνια, με συγκεκριμένες -ατομικές και ομαδικές- ενέργειες που έχω κατά νου.
Οσο για το ποδόσφαιρο... Α, ευκαιρία να αυτοσυστηθώ κιόλας - κάτι που όφειλα να το έχω κάνει ήδη! Είμαι δημοσιογράφος και -νεότευκτος- συγγραφέας. Το ιδίωμα του γραπτού μου λόγου -λένε ότι- είναι το χιούμορ. Και αυτό προσπαθώ να περνάω και μέσα από το μπλογκ. Και... Αλλά κάτι έλεγα πριν... Α, για το ποδόσφαιρο. Το οποίο είναι μία από τις μεγάλες μου αγάπες, αλλά όχι και η μοναδική. Λατρεύω εξίσου τον κινηματογράφο, το κολύμπι και τη λογοτεχνία, ελληνική και παγκόσμια. Αλλωστε, λογοτεχνικό ήταν το πρώτο συγγραφικό μου βήμα, το ίδιο και το δεύτερο. Υπάρχουν, βέβαια, και τα αθλητικά, όμως δεν φιλοξενούμαι εδώ για να μιλήσω για τα βιβλία μου, παρά μόνο για το μπλογκ (αν επιμένετε σώνει και καλά να μάθετε περισσότερες λεπτομέρειες, θα τις βρείτε στο σάιτ http://www.fasoulasonline.com/ ).
Οπως διαπιστώνετε, δηλαδή, έχω... διαδικτυωθεί για τα καλά. Αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το μπλογκ. Μία ακόμα μεγάλη μου αγάπη, για την ακρίβεια. Να δούμε πού διάολο θα τις χωρέσω όλες...»".

ΥΓ (δικό μου): Σχόλια, ασφαλώς, δε χωράνε σε τούτο δω το ποστ, έτσι δεν είναι;