Εκατό...

Κάποτε στο μπάσκετ φωνάζαμε "Εκατό, εκατό, κατοστάρα, εκατό..."
Αυτό μου 'ρθε στο μυαλό σήμερα, με το που διαπίστωσα πως το ποστ αυτό είναι το εκατοστό από καταβολής τούτου δω του μπλογκ.
Kρατάει κοντά δεκαπέντε μήνες τώρα αυτή η ιστορία. Διάστημα στη διάρκεια του οποίου γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους. Κι έκανα κάμποσους κανούριους φίλους. Περισσότερους απ' όσους φανταζόμουν, είναι αλήθεια, όταν -τον Ιούλιο του '06- αποφάσιζα κι εγώ να χωθώ στον ολότελα άγνωστο για μένα ως τα τότε κόσμο των μπλόγκερ...
Συχωρέστε με που τελευταία δεν είμαι και τόσο συχνά κοντά σας -σωματικώς τε και διαδικτυακώς. Δυσκολίες προσραμογής γαρ, μια και για πρώτη φορά έμεινα κοντά τρεις μήνες μακριά απ' το χάος της Αθήνας.
Άσε που κι ο χρόνος μου πια είναι σαφώς πιο περιορισμένος. Πέρα απ' τη δουλειά στην εφημερίδα, έχω υπογράψει συμβόλαιο για δυο βιβλία που θα κυκλοφορήσουν σχεδόν ταυτόχρονα, την άνοιξη του 2008. Το ένα (το παιδικό μυθιστόρημα) ναι μεν το τελείωσα, αλλά αρχίζει όπου να 'ναι η επιμέλεια. Το άλλο (η ιστορία της Εθνικής Ελλάδος, γραμμένη επίσης για παιδιά) θα πρέπει να το παραδώσω στο τέλος του χρόνου.
Γενικά, εξάλλου, είμαι ψιλοχαμένος τον τελευταία καιρό. Και μέχρι να χαλάσει ο καιρός, θα συνεχίσω να βρίσκομαι με το ένα πόδι Αθήνα και με το άλλο στο Λόγγο. Όταν αποφασίσω να τα... συμμαζέψω και τα δυο, θα τα λέμε πιο συχνά, το δίχως άλλο!


Θα με βρείτε και εδώ: http://www.fasoulasonline.com/