Τραγ(ελαφ)ική η κατάσταση στα σχολεία...

Α, ώστε από τότε καθόντουσαν καταγής...

Κρατιέμαι εδώ και μέρες για να μην αρχίσω να γκρινιάζω.
Τελικά δεν άντεξα.
Η κατάσταση στα σχολεία, ένα μήνα μετά την έναρξή τους, είναι ΤΡΑΓ(ΕΛΑΦ)ΙΚΗ...
Οι δάσκαλοι είναι ελάχιστοι.
(Κι αν τύχει κι αρρωστήσει κάποιος, εφαρμόζουν την... εξαιρετική μέθοδο της "συνδιδασκαλίας". Ήτοι, στοιβάζουν όλα τα παιδιά και των δύο τμημάτων μιας τάξης σε μια αίθουσα, λες κι είναι μοσχάρια και τα πάνε στο σφαγείο! Και, εξυπακούεται, καρέκλες επιπλέον δεν υπάρχουν, τα περισσότερα κάθονται στο πάτωμα...).
Οι ελλείψεις σε βιβλία είναι ακόμα τεράστιες.
Το υπουργείο πιέζει τους διευθυντές να βγάλουν μια απίστευτα ογκώδη ύλη, ειδικά στις μικρές τάξεις.
Και ένα σωρό ακόμα -δεν έχω όρεξη ούτε χρόνο να μακρυγορήσω.
Κι όλα αυτά τα πληρώνουν τα παιδιά...
Το προ καιρού "Πού 'σαι Γιαννάκου" δεν το είχα πει τυχαία.
Το 'βλεπα να 'ρχεται...
Όχι, βέβαια, πως μου 'χει λείψει η Μαριέτα (Χριστός κι Απόστολος!).
Απλώς το ποστ είχε μια κάποια συμβολική έννοια.
Τα πρόσωπα αλλάζουν κι όλα τα ίδια μένουν.
Τα ίδια και -μη- χειρότερα...

Θα με βρείτε και εδώ: http://www.fasoulasonline.com/